In 1990 begeeft Amélie-san zich op de Japanse arbeidsmarkt. Ze vindt een baan als tolk in Tokyo en maakt kennis met een meedogenloze bedrijfscultuur. Bij Yumimoto, een firma met een onwrikbare hiërarchie, wordt van de werknemers de puurste kadaverdiscipline verwacht. Haar superieuren beschouwen haar westerse dadendrang en ondernemingslust als het toppunt van subversie. Ze slaagt er niet in zich te plooien naar de absurde logica van het Japanse bedrijfsleven, wordt herhaaldelijk weggepromoveerd en eindigt haar carrière twaalf hilarische maanden later als toiletjuffrouw. Met angst en beven is genomineerd voor alle belangrijke literatuurprijzen en werd bekroond met de Grote Prijs van de Académie Francaise.