De negen verhalen in De marmeren quilt hebben alle op een eigen manier te maken met het begrip overgang - overgang tussen landen, eeuwen, de seizoenen van het jaar en de seizoenen van het leven.
Het titelverhaal wordt verteld door Vincent Burke, wiens ex-vriend in Rome is vermoord; in 'Speonk' ontdekt een soapacteur dat zijn rol als slechterik hem onafwendbaar beïnvloedt in het dagelijks leven. In 'De St. Gotthardt door' betekent een treinreis een ommekeer in het leven van de Amerikaanse weduwe Irene Peete, haar zonen en hun leraar.
In al zijn verscheidenheid biedt De marmeren quilt een overtuigende staalkaart van de buitengewoon levendige en gevoelige schrijfstijl waaraan David Leavitt zijn reputatie te danken heeft.