In 1899 kwam hij in de gemeenteraad van Maastricht, vanaf 1905 zat hij ook in de Tweede Kamer. Tot zijn politieke loopbaan in 1918 een cruciale wending nam. Eerst volgde hij in mei zijn vader op als Commissaris van de Koningin in Limburg, vier maanden later was hij ineens premier: voor het eerst een katholiek en Limburger zomaar op de voorste plaats. Achttien jaar lang, tot aan zijn dood in 1936, bleef hij de publieke zaak op het hoogste niveau dienen. Was het niet als premier dan wel als voorzitter van de Tweede Kamer.