In een aangrijpende monoloog blikt Cornelia (ca. 193-ca. 109 v. Chr.), dochter van Scipio Africanus, de overwinnaar van Carthago, terug op haar leven en dat van haar zonen Tiberius en Gaius. Zij gingen de boeken in als de Gracchen en waren de revolutionairen van hun tijd.
Op jonge leeftijd trouwt Cornelia met de vijfentwintig jaar oudere Tiberius Sempronius Gracchus, een van de machtigste mannen die de Romeinse Republiek heeft gekend. Na een huwelijk van vijfentwintig jaar verliest Cornelia haar man, maar ze zal oud worden als een van de meest invloedrijke vrouwen van haar tijd.
Tijdens haar leven raakt de Romeinse Republiek in een crisis. Sociale onrust, intriges, verraad, omkopingen en schandalen beheersen het dagelijks leven. De Gracchen proberen de Republiek te redden met de verdeling van land als inzet van de politieke strijd. Tiberius wordt beschuldigd van tirannie en onder de ogen van zijn moeder doodgeknuppeld. Negen jaar later zet zijn broer Gaius de strijd voort. Ook hij wordt uiteindelijk vermoord. Cornelia heeft zich inmiddels teruggetrokken in een villa nabij Napels.
Deze politiek-historische roman biedt het meeslepende relaas van een verdrietige, maar nog steeds strijdlustige en trotse moeder. De beschrijvingen zijn gebaseerd op historische feiten en gebeurtenissen, en nemen de lezer mee naar het oude Rome. Met de recente discussies over de neergang van de democratieën in het Westen en de financiële schandalen wint het verhaal van de Gracchen opnieuw aan actualiteit.
Joost Douma (1951) was oprichtend directeur van het Science Centre Nemo te Amsterdam. Hij wijdde, naast zijn baan als consultant voor diverse overheden en internationale organisaties, acht jaar aan deze roman. Hij maakte gebruik van tientallen bronnen en bezocht alle genoemde plaatsen in Italië, Spanje en Turkije.