Ernst Bohlmeijer is de jongste zoon in een domineesgezin. Zijn ouders vertellen hem regelmatig komische en ontroerende verhalen over hun leven voor zijn geboorte. Eenmaal volwassen wordt hij nieuwsgierig naar de achtergronden ervan. Wat bracht zijn vader ertoe dominee te willen worden? Wat bezielde zijn moeder met hem te trouwen? Hoe gingen zij om met de eisen die de kerk en de gemeentes aan hen stelde? Hoe kijken ze vijftig jaar later terug op hun leven?

Op een goede dag besluit hij hun dergelijke vragen voor te leggen en de antwoorden uit te werken. Zo begint de zoektocht naar hun innerlijk leven en wordt de zoon de biograaf van zijn ouders.
De dominee en zijn mevrouw is een sfeervol, literair portret van twee mensen die vlak voor en in de Tweede Wereldoorlog opgroeiden in een gereformeerd milieu. Het beschrijft onder meer de ervaringen van het domineesechtpaar in twee gemeentes in de jaren vijftig.

Ernst Bohlmeijer (1965) woont in Zutphen. Hij werkt bij het Trimbos-instituut te Utrecht, waar hij onderzoek doet naar de functie van levensverhalen in de geestelijke gezondheidszorg.