Aan het einde van de zeventiende eeuw verschijnen tien Nederlandse romans waarin hoeren, gesjeesde studenten, schelmen en andere levensgenieters vertellen over hun leven aan de onderkant van de maatschappij. Met veel plezier doen zij een boekje open over het zogenaamd 'zedelijk'leven van de Nederlandse burger, die vooral zijn onderkant achterna schijnt te lopen. De vertellers slaan zo twee vliegen in één klap: zij kunnen breeduit over seks vertellen en meteen hun kritiek op de hypocriete maatschappij kwijt.