Paul van Ostaijen woonde van oktober 1918 tot mei 1921 in Berlijn. Daar veranderden zijn leven en werk ingrijpend. Aanvankelijk was hij optimistisch over de stad, maar later vond hij har deprimerend en steriel. Binnen de culturele kringen van Berlijn had van Ostaijen vooral contact met schilders. Van begin af aan probeerde hij in zijn Berlijnse werk ook een literaire vorm te vinden die de uitdrukkingskracht van de moderne schilderkunst kon evenaren.