Pater Hilarius heeft moeite met zijn leven als monnik. Al op jonge leeftijd is hij in een klooster terecht gekomen en over zijn afkomst weet hij niets. Op zijn vragen over het verleden krijgt hij steeds ontwijkende antwoorden. Hilarius heeft het idee dat bidden tot de heilige maagd en de heiligen weinig helpt, want de beelden houden steeds dezelfde uitdrukking...

Als Hilarius na een depressieve periode de kans krijgt om 'de wereld' in te gaan, grijpt hij die met beide handen aan. Hij wordt pater op de Neuenburg. Daar geven zowel de problemen van de burchtbewoners als zijn eigen worstelingen hem veel geestelijke strijd. Hij komt er achter dat een pater ook gevoelens heeft en wordt verlieft. Er bloeit in het geheim een liefde op; een verboden liefde omdat Hilarius aan zijn geloof als Pater vastzit...

Het is nacht om hem heen, een stikdonkere nacht. Er is geen enkel lichtpuntje te zien. Dan begint heel langzaam het licht van het evangelie te gloren in de donkere nacht waarin Hilarius was terecht gekomen.