Renate Rubinstein noemde hem 'onze beste politieke commentator" maar in zijn nieuwste boek demonstreert Bart Tromp dat het bereik van zijn analyse breder is dan politiek alleen. Of misschien ook wel dat politiek over veel meer gaat dan politiek. De thema's en onderwerpen die hier aan de orde komen, lopen zeer uiteen. Enkele resten van de Koude Oorlog worden opgeruimd, de zwarte dood van de veertiende eeuw en de nucleaire angsten van de jaren tachtig worden vergeleken. Verder beschrijft Tromp de polemiek met Tinbergen betreffende diens convergentietheorie en de ware aard van het kapitalisme. Daarnaast legt Tromp uit waarom de opera Simon Boccanegra niet kan worden overgeplaatst naar het hedendaags Amsterdam, belicht hij het machiavellisme bij Shakespeare en Stalin en komt hij terug op de verhoudingen tussen W. F. Hermans en de Nederlandse politiek.
Veel van deze beschouwingen spelen zich af in de grensgebieden tussen Politiek, wetenschap en literatuur. Wat hen verenigt is niet alleen de heldere stijl en het analytisch vermogen van de auteur, maar ook een manier van zien waarin het heden evenzeer belicht wordt vanuit het verleden als omgekeerd. Een manier van zien, waarbij de betrokkenheid van de auteur bij zijn onderwerpen toch steeds een kritische afstand veronderstelt.
Eerder verscheen bij uitgeverij Aspekt van Bart Tromp Verraad op de Balkan, een kroniek waarover Ed. van Thijn schreef.'het bijzondere van Tromps scherpzinnige analyse van het Balkanconflict is dat deze niet gebaseerd is op wijsheid achteraf.'