Persephone is het wezen dat als dochter van Demeter (Moeder Aarde) het zintuiglijke kleed van de aarde weeft. Doordat zij de gemalin van Hades wordt dreigt de aarde zonder deze schoonheid voor altijd te verdorren. Zeus grijpt in, en zij komt elk jaar voor de helft van het jaar boven om haar weefwerk voort te zetten. In de middeleeuwen vereerden de wijzen Persephone als de godin Natura, die de gehele zintuiglijke natuur gestalte geeft. In samenhang met de kennistheorie vinden wij in dit boek een grootse omkering van de kenpositie: Niet is de zintuigervaring maatgevend en zijn de gedachten slechts afbeeldingen; maar de gedachten zijn het oorspronkelijke, en de zintuiglijke werkelijkheid is een andere vorm van de idee. Wie deze omkering door de meditaties die in dit boek zijn gegeven mee voltrekt, vindt een groots geestelijk doorlicht worden van de zintuigwereld. Persephone - Natura wordt gevonden in de overgang van het denken naar de zintuigervaring - als levende geestelijke kant van de natuur.