'Zijn beste werk' noemde Hugo Claus ''De verwondering'', een caleidoscopische roman uit 1962.
Victor-Denijs de Rijckel, een 37-jarige leraar Engels-Duits, leidt na zijn scheiding een uitzichtloos leven. Als hij op het Bal van het Wit Konijn in Oostende een gemaskerde vrouw ziet, ontwaken opnieuw zijn driften. Haar spoor leidt naar een kasteel in de West-Vlaamse velden. Dat blijkt ook het brandpunt van de verering voor een zekere Crabbe, een voorman van het fascisme die tijdens de oorlog mysterieus verdween. Gaandeweg gaat de Rijckel zich steeds meer met Crabbe identificeren.
''De verwondering'' volgt de grillige zoektocht van een gekwelde man naar zichzelf en zijn plek in een benauwende wereld. Het is een donker verhaal, bevolkt door lelijke, brutale figuren, maar allen door Claus ruimhartig getekend met humor en mededogen.
Bart Meuleman maakte van het boek een levendige, bijna filmische theatertekst.