In het heelalbeeld dat de conventionele sterrenkunde ons voorhoudt, speelt zwaartekracht de hoofdrol. Zwaartekracht is echter veruit de zwakste van de ons bekende natuurkrachten – tientallen machten van 10 zwakker dan de elektrische kracht. Het bestaan van elektrische krachten in het heelal is echter ook al ruim een eeuw bekend. Veel verschijnselen in de kosmos blijken elektrisch van aard en in plasmalaboratoria na te bootsen. Er moeten door de veelal geïoniseerde ijle gassen die de ruimte voor zo’n 99,9% vullen gigantische elektrische stromen lopen, die sterren en sterrenstelsels doen ontstaan en voeden, óók onze Zon. De kennis hiervan is opgebouwd door uitnemende wetenschappers, onder wie Nobelprijswinnaars. Toch heeft de gevestigde astronomie deze kennis van meet af aan geweerd; men heeft zich ervoor afgesloten en zich letterlijk beperkt tot (vaak problematische) verklaringen op grond van zwaartekracht. Een van de redenen hiervoor is de wankelende Oerknaltheorie te redden.

Dit alles heeft ons een heelal opgeleverd waarin onzichtbare hypothetische donkere materie en even onzichtbare, nog nooit waargenomen zwarte gaten de hoofdtoon voeren, en zelfs de wetten van Maxwell aan schending blootstaan, met verklaringen die een steeds wijdere spagaat vergen.
Het elektrische heelal heeft deze en andere hypothetische grootheden niet nodig (en Maxwells wetten blijven geldig).
De elektrisch-plasmakosmologie – theorie en praktijk! – levert elegante, natuurlijke verklaringen, die gesteund en onderschreven worden door een groeiende groep specialisten, onder wie plasma- en elektrowetenschappers en ingenieurs.

In dit boek legt Scott eerst bloot wat er in de academische sterrenkunde is ‘misgegaan’, en schetst vervolgens hoe de kosmos elektrisch reilt en zeilt en welke rol elektrische krachten spelen in het leven van zonne- en sterrenstelsels, kometen en planeten. Ook een nieuwe opvatting over de rol van roodverschuiving komt aan bod. Het verhaal spreekt voor zichzelf, en al helemaal voor mensen met enige kennis van elektromagnetisme en kosmologie.

Paradigma-doorbrekend, verrassend en revolutionair!

G.L. Verschuur, Ph.D, astronoom: ‘Ik ben er van overtuigd dat ‘Het elektrische heelal’ het grootst mogelijke aantal lezers verdient...’