De jaren tachtig waren de jaren van doen wat twee decennialang verboden was geweest: genieten van status, geld en macht. Weg met de illusies van gelijkheid en maakbaarheid.
Jan Schaefer, wethouder voor volkshuisvesting, was een man met charisma. Tegenover de kraakbeweging kon hij slechts een ding stellen: goede volkshuisvesting. En daarbij moest je luisteren naar de wensen van de gewone man. Je moest voor hen bouwen en nog eens bouwen, want in geourwehoer kun je niet wonen was zijn meest fameuze uitspraak.