"Fortunata en Jacinta" is de geschiedenis van een rijke bonvivant, zijn toegewijde echtgenote en zijn trouwe maîtresse. Tegen de achtergrond van turbulente politieke gebeurtenissen wordt met veel gevoel voor humor het dramatische verloop van een driehoeksverhouding geschilderd.
Het verhaal is ingenieus verweven, met talrijke zijsprongen en vertakkingen, waardoor er een ongelooflijk levendig beeld van de Spaanse samenleving rond 1870 ontstaat. In een bonte stoet trekken de meest uiteenlopende figuren aan de lezer voorbij. Galdós licht niet alleen de maatschappij door, maar vooral de menselijke ziel. Liefde, jaloezie, geloofsijver, krankzinnigheid, regelzucht, dadendrang, ontgoocheling - kortom alle tijdloze kenmerken van de condition humaine zien we belichaamd in gedenkwaardige personages.
"Fortunata en Jacinta" is een drama dat op een hoog plan wordt getild door de rijke gelaagdheid en knappe structuur. Cocottes en abdissen, parlementsleden en colporteurs, allemaal spreken ze met een authentieke stem.
Het unieke van Galdós’ stijl is een onnavolgbare vermenging van spot en ernst, waarbij begrip voor het menselijk tekort de boventoon voert.
"Fortunata en Jacinta", een verbazingwekkend moderne roman van ruim honderd jaar oud.
Benito Pérez Galdós (1843-1920) geldt als de belangrijkste Spaanse romanschrijver van de negentiende eeuw, vergelijkbaar met Dickens, Balzac of Tolstoi (of, om in Nederland te blijven, met Louis Couperus). Met een oeuvre van ruim honderd titels is hij een van de grondleggers van de moderne Spaanse roman. Het onbetwiste hoogtepunt van zijn oeuvre is de roman "Fortunata en Jacinta" (1877).