In deze familiegeschiedenis zijn de hoofdrollen weggelegd voor een aantal vrouwen, excentrieke dames die hun leven leiden in twee villa’s op een afgezonderd schiereiland, in een soort splendid isolation waar ‘de vaders, de echtgenoten, de mannen niet ter zake doen. Ze zijn verwisselbaar.’ De vertelster doorloopt haar jeugd en komt tot de ontdekking dat haar schijnbare paradijs niet is wat het lijkt. De splendeur wordt decadentie, en de onthulling van een familiegeheim toont haar het ware gezicht van de bewoners van dat oord, het reduct van een vervlogen tijd. Hoe haar leven onomkeerbaar verandert, beschrijft Pombo met het meesterschap en de humor die kenmerkend voor hem zijn.
Met deze roman, die wordt beschouwd als een hoogtepunt in zijn oeuvre, won Alvaro Pombo in 1997 de Spaanse Nationale Prijs voor Literatuur.