De verstopte mens

De bron van eeuwige wijsheid ligt in het zich openstellen voor een innerlijke weg naar de goddelijke vonk, die in elk mens latent aanwezig is, maar die door materiële voorkeuren door de hedendaagse mens niet meer wordt onderkend. Wijsheid zal slechts opbloeien als de mens zich bewust wordt van zijn ziel, als dualiteit tussen ratio en religieuze beleving wordt opgeheven. De auteur van voorliggende verhandeling heeft op basis van zijn veldwerk als psychotherapeut de stelling betrokken, dat de menselijke goddelijkheid, het zicht op God en de goden verstopt zijn. Hij schetst in het kort de opeenvolgende cultuurtijdperken en de beleving van de door hem geleefde levens. Langdurig wordt stilgestaan bij esoterische inwijdingsscholen, mysterieplaatsen, opkomst van het West-Europese denken en verwezenlijking van het Goddelijk plan door wat de auteur geestelijke verloskunde noemt. Ter ondersteuning van zijn thesen grijpt de schrijver veelvuldig terug op citaten uit de bijbel.