Het ‘basisinkomen’ staat in de belangstelling: als antwoord op technologie die jobs vernietigt, als methode voor meer kansen en minder armoede, of als alternatief voor de welvaartsstaat. Dit boek biedt een nuchtere en kritische analyse van wat intussen een echt modefenomeen is geworden. Het contesteert zowel de wenselijkheid als de haalbaarheid van een basisinkomen.
De auteurs argumenteren dat een basisinkomen geen gepast antwoord biedt op de economische of sociale uitdagingen van onze tijd. Ze identificeren een frontale botsing tussen het basisinkomen en het sociaal contract waarop onze sociale zekerheid en ons samenlevingsmodel zijn gebaseerd. Ze zien in het basisinkomen een instrument dat ons kansenbeleid en onze welvaart eerder bedreigt dan ondersteunt.