De grootste vliegbasis van de Duitse Luftwaffe lag in de tweede wereldoorlog op Limburgs grondgebied. Het was de Fliegerhorst Venlo-Herongen die tussen november 1940 en maart 1941 op last van Hermann Göring werd aangelegd door meer dan 60 Nederlandse en Duitse bedrijven en 15.000 arbeiders uit heel Nederland. Bouw en inrichting van het complex, dat een oppervlakte van 2500 hectaren besloeg, kostten meer dan 10 miljoen gulden. Dat geld kwam uit de Nederlandse schatkist.
In twee delen - samen ruim 500 pagina’s - vertelt dit boek de geschiedenis van dit inmiddels verdwenen vliegveld dat nog steeds tot de verbeelding van hele generaties spreekt. Het speelde als militair oefenterrein reeds een rol in de pioniertijd van de Nederlandse en de Europese vliegerij, maar het kreeg een roemruchte reputatie in de jaren 1941 -1944 toen hier het elite Luftwaffe-esca- drille I. NJGI gelegerd was. Deze eenheid nachtjagers streed boven heel Zuid-Nederland een bloedige luchtoorlog tegen de geallieerde bommenwerperconvooien die het oorlogspotentieel van Hitler-Duitsland moesten verpletteren. Indringend wordt deze krachtmeting beschreven, inclusief haar gevolgen voor de burgerbevolking in het operatiegebied. Maar ook geeft het boek - ondersteund met honderden unieke foto’s, documenten en getuigenverklaringen - voor het eerst een beeld van het leven binnen de basis die permanent twee- tot drieduizend manschappen herbergde en op 5 september 1944 (Dolle Dinsdag) ijlings werd opgeblazen.
’’Vliegveld Venlo - met een kroniek van de luchtoorlog in Zuid- Nederland, 1941 -1944” is daarom een waardevol document waarin roem en rouw, moed en miserie van alle betrokken partijen met elkaar verweven werden tot een boeiend geheel.