In het hart van Amsterdam, onder de toren van de Westerkerk en aan het water van de Keizersgracht, ligt sinds 1987 het Homomonument. Een uniek monument, omdat het een plaats is ter herdenking, maar ook een plaats om feest te vieren. Op welk ander monument worden oorlogsslachtoffers herdacht, maar wordt ook uitbundig gedanst? Het Homomonument herinnert aan wat er in de Tweede Wereldoorlog met homoseksuele mannen en vrouwen is gebeurd. Maar het is meer: het laat zien dat de discriminatie van lesbische vrouwen en homoseksuele mannen nog niet voorbij is; dat het hard nodig is te blijven vechten voor een samenleving waarin homoseksualiteit geen problemen geeft. Het Homomonument is een oproep tot blijvende waakzaamheid. Het is ook een levend monument, dat laat zien dat homoseksuele vrouwen en mannen er zijn. Een plek om te feesten, om verbintenissen te vieren en om overleden geliefden te gedenken.