Francis Bacon (1909-1992) is niet alleen de grootste Britse schilder van de twintigste eeuw, maar ook de meest controversiële. Zijn werk lijkt soms doelbewust provocerend en geeft nieuwe, schokkende vormen aan het menselijk lichaam, Bacons hoofdthema. Het lichaam wordt ontleed met de priemende blik van de kunstenaar en daarna weer in elkaar gezet op het doek. Bacon wijst ons misschien wel voor het eerst op de verborgen structuren en spanningen in onze eigen, vertrouwde gedaante.
Vooral Bacons aanpak van het gezicht is intrigerend. In de portretten -meestal van mensen die hij goed kende- zijn de figuren soms schreeuwend afgebeeld. Zelfs in rust lijken hun trekken voor onze ogen voortdurend te verschuiven. Toch blijven ze in de wilde verfvegen altijd herkenbaar.
Hoewel hij dikwijls beschouwd werd als een expressionist of zelfs surrealist, was Bacon het daar absoluut niet mee eens. Voor hem stond zijn werk dicht bij het leven van alledag en bleef het trouw aan wat hij “de grove feitelijkheid” noemde.
Dit boek bevat 68 kleurenafbeeldingen van de belangrijkste werken, waaronder diverse beroemde triptieken. Ook zijn foto’s opgenomen van Bacons atelier, zijn modellen en collega’s.