'het rijke Roomse leven'. Een kruisje boven de deur, een wijwaterbakje aan de muur, een Mariabeeldje en andere favoriete heiligen op het dressoir, naast het communiebordje en - in het seizoen - de vastentrommeltjes van de kinderen: nadat in 1853 de bisschoppelijke hië rarchie was hersteld, volgde een bloeitijd die ruim een eeuw zou aanhouden. In zuidelijk Nederland werd vanaf die tijd vrijdags vis gegeten en te biecht gegaan, had iedereen een rozenkrans op zak en liep het hele dorp uit voor de talloze processies. Kinderen waren misdienaar en uit elk gezin moest er toch minstens wel é é n tot het priesterambt worden geroepen. Een kleurrijk boek.