De basis voor de roman De Mobilisatiekoffer vormt een op een rommelmarkt in Delft gekochte koffer met inhoud zoals brieven, foto's visitekaartjes, een echtscheidingsacte etc.. De auteur Marja Visscher nam meer dan een jaar de tijd om, via de inhoud, de eigenaar van de koffer te leren kennen. Aan de hand van de brieven en andere gegevens, afkomstig van een Nederlandse bankdirecteur gestationeerd in het vooroorlogs Nederlands Indië, schreef zij haar roman. De nalatenschap van deze onbekende is even verrassend als het slot van het verhaal, dat nog lang tot nadenken zal stemmen.

Na de uitgave heeft het boek veel stof doen opwaaien. Landelijke kranten doken op het bijzondere onderwerp van een wat al te gemakkelijk uitgeruimde woning bij overlijden. Zelfs een met een lakzegel verzegeld pakketje met brieven, met het verzoek 'Na mijn overlijden vernietigen' was tenslotte wat nonchalant op een rommelmarkt beland. Daar bleef het niet bij, de gegevens uit de koffer werden vervolgens, overigens wel onder andere namen, gebruikt voor de roman 'De Mobilisatiekoffer'. De auteur werd in tv en radioprogramma's gevraagd samen met de marktkoopman te verschijnen. Deze laatste nam zijn verantwoording niet en liet niets meer van zich horen. Toch vindt de auteur Marja Visscher dat zij met respect voor de eigenaar van het materiaal gebruik heeft gemaakt. Nadat de eerste krantenberichten verschenen werd de auteur gebeld door, naar later bleek, een nicht van één van de hoofpersonen. De koffer is in overleg teruggegaan naar de familie, wiens verantwoording het nu opnieuw is om met deze nalatenschap om te gaan.