Een allegorie over lang vervlogen tijden waarin: een nieuwe koning de koers verandert of niet, de trotse stad citadel eterna ten onder gaat of zich vernieuwt, afhankelijk van hoe de lezer beslist.

Een allegorie uit een verleden dat weer heden kan worden. In plaats van met het zwaard, wordt dan gestreden met pen en computer, het kasteel is vervangen door het torenhoge kantoorgebouw, de hertogen heten ministers of topmanagers, maar politiek blijft politiek en macht blijft macht.

Een enkele keer komt er een dapper mens, die zelf het begin van vernieuwing probeert te zijn. Iedere omstander staat dan voor de keuze om het waagstuk van de onzekerheid te aanvaarden, die het zoeken naar vernieuwing met zich meebrengt.