Ephesus

is het boek in de serie ‘Wegbereiders’ waarvan de inhoud het verst teruggaat in de geschiedenis van
de ontwikkeling van de mensheid op de planeet Aarde, in het kosmische werelddeel ‘Ephesus’. Hierin
wordt het tijdperk beschreven, dat vaag in het bewustzijn van de mensen bewaard bleef vanuit de
mythologie als ‘Gouden Tijdperk’, en waarbij gedacht moet worden aan tijden ver voor de
ingrijpende veranderingen ten gevolge van de ijstijden.
In dit vroege en bijzondere tijdperk werkt Hjalfdar als wegbereider voor de Waarheid, samen met
Holda – het voorbeeld voor de vrouwen. Om zich heen verzamelden zij groepen mensen, die voor
hun ontwikkeling op aarde waren geïncarneerd, en hielpen hun, in zichzelf de verbinding met hun
geestelijk vaderland levend te houden. Zij allen waren ook vertrouwd met die wezens, die – in
tegenstelling tot de mensengeest die de gave van de vrije wil ontving – uitsluitend kunnen werken
volgens de Wil van de Schepper. Het zijn de grote leiders van de elementen, maar ook de kleine
wezens die overal in de natuur, en ook voor de mensen helpend en verbindend bezig zijn.
Onder Hjalfdars leiding en in harmonie met de natuur doorstonden de mensen de gevaren van dit
aardse tijdperk en verwierven in het beleven een rijke schat aan ervaringen. Bijgestaan door Holda
bracht Hjalfdar vele groepen mensen die aan het begin stonden van hun geestelijke ontwikkeling, tot
het besef van de boven alles staande godheid als de oorsprong van al het zijn, en zij bouwden de
eerste tempel van God op aarde. Zo ontvouwde zich een vroege cultuur, inderdaad als een ‘Gouden
Tijdperk’, want natuur en geest, hemel en aarde konden zich nog door middel van en in de mens met
elkaar verbinden.