Nostalgie en eigenzinnigheid kenmerken het
werk van Ben van Voorn. Een romantisch verlangen
naar de schoonheid van het oude Drentse landschap, naar
het mooie in de natuur, naar de vrijheid van de vagebond
die kan gaan en staan waar hij maar wil.
Heimwee naar het eenvoudige landleven en bezorgdheid
over de maatschappelijke ontwikkelingen in Nederland
sterkten hem in zijn opvatting dat wat in het landschap de
moeite waard was, door modernisering stond te verdwijnen.
Zijn oeuvre omvat dromerige aquarellen, verstilde stillevens
en vlot gepenseelde landschappen in olieverf, surrealistische
'andere werelden' die in zijn hoofd rondspookten,
maar ook bijtende spotprenten die de omgang van mensen
met de natuur hekelden.

Ben van Voorn werkte vanaf 1947 voor de Toonder
Studio's in Amsterdam als illustrator. Eerst enkele
jaren in vaste dienst, later als freelancer. Zo tekende hij o.a.
tot eind 1969 de achtergronden voor de bekende Bommelstrip.
Daarna besloot hij, tot verdriet van Marten Toonder,
met dit illustratiewerk te stoppen. Toonder accepteerde Van
Voorns overweging dat hij meer tijd vrij wilde maken voor
zijn eigen kunstenaarschap. Als reactie op Van Voorns beslissing
schrijft Toonder: ''Het 'opladen van de accu' is een
goed en moedig plan, waar ik veel waardering voor heb.
Voor Tom Poes is het natuurlijk sneu. Maar ik zal het zien
te redden. Er zijn vele tekenaars, maar er is maar één Ben
van Voorn.''
Begin jaren '80 wist Marten Toonder hem opnieuw te strikken,
nu als achtergrondschilder voor de Bommelfilm van
Rob Houwer, waarvoor Van Voorn schitterende aquarellen
maakte van soms wel zes meter lang. Deze prestatie zorgde
voor een internationale reputatie in de tekenfilmindustrie.
Van de Gaumont Studio's in Parijs kwamen opdrachten
binnen voor een tweetal Asterix films, die een groot succes
werden. Er kwamen meer aanbiedingen uit Parijs en ook
uit Canada. Maar na een paar films hield Ben de boot af. Hij
vond zijn eigen vrijheid belangrijker.

In zijn stille atelier in Yde experimenteerde hij
met allerlei technieken; hield samen met kunstenaar
en vriend Jan Schroot 30 jaar lang een dagboek bij, geïllustreerd
met vele vaak humoristische pentekeningen en paginagrote
aquarellen. Hij schilderde landschappen en stillevens
in olieverf en aquarel, en in zijn keramiekwerkplaats
ontstonden opmerkelijke series tegeltjes met Picasso-achtige
illustraties, die later hun weg vonden naar prachtige
keramische borden. In dit boek is zijn veelomvattende en
interessante oeuvre samengebracht en is zijn leven en zijn
liefde voor de kunst inzichtelijk beschreven door verschillende
auteurs.