Meisjes en jonge vrouwen onder elkaar hebben het wel eens over hun kinderwens. Vaak willen ze twee of drie kinderen, zo ergens nadat ze afgestudeerd zijn en een vaste job gevonden hebben. Ze beseffen tijdens dat hardop dromen wel dat kinderen grootbrengen niet altijd even simpel is, maar geen enkele wannabe- moeder zou denken aan de hel die Angela Cannings moest ondergaan.
Nochtans begon alles voor Angela met dezelfde onschuldige kinderwens. Opgegroeid in een grote, hechte familie was het voor haar niet meer dan logisch dat zij en haar man Terry zelf ook snel een spruit of twee zouden krijgen. De ooievaar liet dan ook niet lang op zich wachten en een dochtertje, Gemma werd geboren. Maar Gemma stierf na een paar maanden plotseling. En toen het koppel twee jaar later een zoontje Jason kreeg, verloren ze hem al na een paar weken. De diagnose luidde ‘wiegendood’. Als ouder ben je dan machteloos. Toch leek het na een tijd weer beter te gaan met het gezin. Dochter Jade werd geboren in 1996, drie jaar later gevolgd door Matthew. Angela hoopte nu eindelijk gelukkig te worden. Maar dat was buiten het noodlot gerekend. Want ook haar jongste zoontje wordt door Angela dood in zijn wiegje aangetroffen. Ze weet het meteen: ze is hem kwijt. Dat ze onmiddellijk daarna zou opgepakt worden onder verdenking van moord had ze niet verwacht. Maar justitie hanteerde de regel dat één geval van wiegendood een drama is, twee verdacht en drie …moord. Na bijna twee jaar gevangenis en een gevecht voor het bewijzen van haar onschuld, werd Angela vrijgesproken en kon ze beginnen met het verwerken van haar gezinsdrama…