Sinds Maai haar dementerende moeder heeft laten onmenen in een verpleeghuis voelt ze zich schuldig. Had ze niet samen met haar oudere zus Ina voor haar kunnen zorgen? En heeft ze haar eigenlijk wel echt gekend? Als Maai te horen krijgt dat haar moeder op sterven ligt, trekt ze met tekendoos en slaapzak bij haar in. Dagenlang maakt Maai tekeningen aan het sterfbed. Ze vraagt zich af of het lichaam al dood kan gaan als de ziel er nog is. En hoever dwaal je weg van jezelf door dementie? Mijn moeder stierf twee doden, schrijft ze later in haar schetsboekje. Ina vindt al dat geschets maar niets, en de verhouding tussen de zussen staat onder druk. Uiteindelijk tekent Maai het laatste portret. Wil ze zo haar moeder in leven houden, of is dit haar manier om verdriet vorm te geven?
Portret in krijt is een aangrijpende roman over een kwetsbare moeder-dochter relatie en de invloed van dementie op de familieverhoudingen. Hoe reageren twee dochters op de dood van hun moeder, en wat voor effect heeft dat op hun eigen leven en bewustzijn?