Het is ongetwijfeld hartstikke waar dat je van moederliefde nooit genoeg kunt krijgen, maar véél gelukkiger is het kind dat ook een flinke portie vaderliefde meepakt. Want, óók een waarheid als een koe: er komt zoveel meer helemaal gratis bij, bij vaderliefde. Dankzij je vader leer je immers van goede muziek houden. Van voetbal. Van dingen met je eigen handen maken. Van wiskunde en barbeceuen. En van stoere dingen doen. Echte vaderliefde is gevarieerd van samenstelling, rijk aan vitaminen en bevat alle benodigde voedingsstoffen voor een krachtige melancholie en een onverzadigbare weemoed. Het is dus - meer nog misschien dan moederliefde - de beste paplepel om ingegoten te krijgen. En uiteraard: hoe vroeger hoe beter.
Vaderliefde is niet alleen een boek over vaders die met veel plezier een deel van de opvoeding van hun kinderen ter hand nemen, maar tegelijkertijd het portret van een generatie. Jan Eilander en Wim de jong schrijven op een uiterst herkenbare manier over hun rol als vader, en ook over hun eigen jeugd, toen alles zo niet beter dan toch een stuk eenvoudiger leek.