Dus jij bent gelukkig. Althans, dat wordt van jou gezegd. Als ik het over je nietsdoen heb, over je gebrek aan productiviteit, krijg ik te horen dat je gelukkig bent. Ik heb een gelukkig mens op de wereld gezet. Ik die mijn best doe om iets van tevredenheid te ervaren in dit gezellige bloementuintje, ik heb een gelukkig mens voortgebracht. Ik die ervan ben beschuldigd, door je moeder in de eerste plaats, dat ik me als een tiran heb gedragen, vooral ten opzichte van jou, dat ik veel te streng, zelfs de helft van de tijd onrechtvaardig ben geweest, ik aanschouw nu het goede, uitmuntende resultaat van mijn opvoedkundige aanpak. Ik had weliswaar niet verwacht dat je je tot een contemplatief mens zou ontpoppen maar een vader heeft toch het beste met zijn kinderen voor, nietwaar?'