Direct waarnemen, het onmiddelijke zien is er altijd, daar hoeft niets voor gedaan te worden, geen oefeningen, geen disciplines, ook kennis is niet noodzakelijk. Vanuit dit weten hield Alexander Smit in 1997 een serie gesprekken, waarbij hij gebruik maakte van de verpletterende teksten van de oude Meester Cheng. Meester Cheng begint zijn gesprek met een aantal boeddhistische monniken als volgt. 'Mijn methode is jullie door elkaar te schudden als een struik in de bergwind. Zo breek ik al jullie steunpunten aan stukken. En daar sta je dan, helemaal de kluts kwijt, met niets meer om je aan vast te klampen, maar doordat ik jullie kleinzielige zekerheden ontkracht, raak je in paniek en om jezelf dan weer gerust te stellen, zeggen jullie dat ik zondig tegen de traditie en tegen het goede fatsoen en dat ik een heiligschenner ben. Als de Oorspronkelijke Geest echt het enige was wat jullie interesseerde, zouden jullie alles wat verandert en sterf op precies dezelfde manier zien als de wervelingen van de dansers met de rode zijden banieren. Dan zouden jullie alleen nog maar onafgebroken zoeken naar dat wat niet verandert en niet sterft. Als je dat eenmaal gevonden hebt, zou geen van de duizend werelden ook maar een ogenblik in staat zijn je ervan te scheiden.'