Wij zitten nu wel leuk met een stel jongeren allemaal ideeën te bedenken, maar hoe komen andere mensen nou te weten wat we gezegd hebben? Ik bedoel mensen die belangrijk zijn, die er iets mee kunnen doen. -Eva (15 jaar)-. In ons land houden vele duizenden mensen zich beroepsmatig bezig met jongeren. De manier waarop zij naar jongeren kijken en daar verslag van doen, is vaak bepalend voor het politieke beleid en de commerciële campagnes die zich op deze doelgroep richten. Codename Future is een organisatie die jongeren activeert om na te denken over de vorm en inhoud van hun toekomst. Dit najaar had de organisatie een gesprek met een onderwijsspecialist uit de Tweede Kamer en met de marketingdirecteur van een groot bedrijf, die verantwoordelijk is voor de communicatie met jongeren. Dit gesprek ging over de vraag wat jongeren bezighoudt en hoe hun rol in de samenleving aan het veranderen is. De marketingdirecteur zat met haar rug naar een muur vol indrukwekkende grafieken en hield een lang verhaal waarin zij over jongeren sprak alsof het een bijna uitgestorven diergroep betrof. Toen wij aan haar vroegen hoe vaak zij zelf met jongeren sprak, keek zij ons verbaasd aan. 'Daar hebben we onze researchafdeling voor. Die analyseren iedere maand het koopgedrag van onze doelgroep.' Zij bepaalde al haar strategiën op basis van cijfers, 'want dat is heel gedetailleerde informatie.' De laatste jongere die zij in haar leven gesproken had, was een 18-jarige neef, die zij een paar maanden geleden op een bruiloft was tegengekomen. De onderwijsspecialist was net de vorige dag op werkbezoek geweest op een middelbare school. 'Dat doen wij minstens één keer per maand. Om contact te hoduen met het veld.' Dat contact met het veld bestond voornamelijk uit gesprekken met schooldirecties, ouderverenigingen en docenten. 'Oh, met de leerlingen zelf? Nee, dat komt maar heel af en toe voor. Meestal weten de docenten wel heel aardig wat hun leerlingen van iets vinden.' De specialist kon zich niet goed herinneren wanneer hij voor het laatst met een 'echte' jongere had gesproken. 'Het is ook heel lastig als je zelf geen schoolgaande kinderen hebt.'