Dit handboek is een inleiding op de demografische, economische en sociaal-mentale geschiedenis van West-Europa tussen 1450 en 2000. Hierbij staan vier landen centraal: Engeland, Nederland, Duitsland en Frankrijk. In de periode tussen het midden van de vijftiende eeuw en het einde van de achttiende eeuw waren de eerste twee landen het meest ontwikkeld, terwijl de samenleving in Duitsland en Frankrijk minder 'modern' was. De verschillen, maar ook de overeenkomsten tussen deze twee groepen en de situatie in elk van de landen afzonderlijk krijgen in het eerste deel van het boek ruime aandacht.

Het tweede deel van dit boek behandelt dezelfde onderwerpen in de vier landen sedert het einde van de achttiende eeuw. Tot ongeveer 1880 worden de onderlinge verschillen groter, omdat de industrialisatie in deze landen op verschillende tijdstippen plaatsvond. Daarbij behouden de samenlevingen nog lang 'agrarische trekken'. Pas na 1880 groeien de landen op demografisch, economisch en sociaal gebied naar elkaar toe. De verzorgingsstaat, die na de Tweede Wereldoorlog ontstond, laat deze sterke overeenkomsten duidelijk zien.

Dit handboek richt zich op jongerejaarsstudenten aan universiteiten en hogescholen maar is ook van belang voor de geïnteresseerde leek. Jargon is daarom zo veel mogelijk vermeden.