Aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw trokken veel Amerikaanse kunstenaars naar Nederland. Aangetrokken door de idylle van het Hollandse platteland, de rijke traditie van de Gouden Eeuw en het voorbeeld van de Haagse School vestigden zij zich in kunstenaarskolonies als Laren, Egmond, Katwijk, Rijsoord en Volendam. Het werk dat zij hier maakten is doordrenkt van een nostalgisch verlangen naar een pre-stedelijk en pre-industrieel tijdperk, vol verwijzingen naar de Nederlandse invloed op de (koloniale) Amerikaanse geschiedenis en de waarden en deugden die de Hollanders in hun ogen vertegenwoordigden.

In Dutch Utopia komen de volgende onderwerpen aan de orde: de invloed van de zeventiende-eeuwse Nederlandse schilderkunst; de impact van de contemporaine Haagse School; het antimodernisme en de Amerikaanse progressieve beweging; de punten van overeenkomst in de nationale identiteit; de snel in aantal toenemende kunstenaarskolonies in Nederland; de populaire voorstelling van 'Nederlandsheid', naast de stereotypen van klompen en windmolens.

De publicatie vestigt de aandacht op het grote effect van de Nederlandse schilderkunst, cultuur en geschiedenis op de Amerikaanse kunst rond 1900, de zogenoemde Holland Mania. De wijze waarop Amerikaanse kunstenaars Nederland hebben verbeeld is bij het grote publiek nagenoeg onbekend.