In de buik van de walvis huizen negentiende-eeuwse burgers die door gepantserde patrijspoorten angstig of onverschillig naar buiten kijken, naar de haaien, de kwallen, de octopussen, sidderalen en krabben....Met deze metafoor, die de verhouding tussen burger en politiek weergeest, begint De Decker de roman. Arille Neefs, ex-minister en grand old man van een niet nader genoemde sociaal-democratische partij, ziet met lede ogen de verwording van zijn idealen aan. Als hij zich daarover in het openbaar uitspreekt, maakt hij vijanden. Schijnbaar willekeurig worden dan journalisten en magistraten gëintroduceerd. Zij raken allengs bij de machtsstrijd betrokken die uiteindelijk culmineert in de moord op Neefs. Hij sterft op een stille parkeerplaats in de armen van zijn mâttresse. DE BUIK VAN DE WALVIS is door de actuele omstandigheden een sleutelroman geworden over bepaalde politieke praktijken en over de meedogenloosheid van het egoisme. De auteur had evenwel het boek voltooid vóór de huidige