Aan het eind van de negentiende eeuw begonnen op Terschelling, net als in vele andere kleine gemeenschappen, na jaren van relatief isolement langzaam de invloeden van de moderne tijd door te dringen. Het eiland werd aangesloten op het telegraaf- en telefoonnet en er kwam een dagelijkse stoombootverbinding met de vaste wal tot stand, die een gestaag toenemende stroom 'badgasten' naar het eiland vervoerde. Een aantal lokale ondernemers en ook het gemeentebestuur begrepen dat toerisme op den duur de belangrijkste inkomstenbron voor het arme eiland kon worden. Er werd een Vereniging voor Vreemdelingenverkeer opgericht, die als naam kreeg 'Terschelling Vooruit'.