Na de onafhankelijkheid koos Indonesië voor het model van de eenheidsstaat. Het model verstarde tot een regime onder de Geleide Democratie van president Soekarno en de militaire Nieuwe Orde van generaal Soeharto. Toen in 1998 een einde kwam aan dertig jaar Soeharto-bewind, begon het tijdperk van de reformasi.
Soeharto's coalitie van elites bestaat niet meer. Gouverneurs en regenten worden nu rechtstreeks gekozen. Als de bevolking van de vele eilanden haar belangen gewaarborgd acht, zal ze blijven kiezen voor het Indonesische staatsverband. Dat geldt ook voor de, decennialang stiefmoederlijk bedeelde en daarom rebelse, gewesten Atjeh en Papoea. Een federatief model ligt het meest voor de hand.
Indonesië kent een grote culturele verscheidenheid. Er leven honderden volken, die even zovele talen spreken en tradities aanhangen. Jakarta is het sociale laboratorium van de jonge natie.