Wie tien jaar weg is geweest, kent China niet meer terug. Grauwe steden zijn veranderd in bruisende metropolen. Het Mao-pak is afgezworen, handkar en fiets wijken voor de auto, de straatverkoper heeft een mobiele telefoon. En voor het eerst is vervetting een probleem in het land waar de volgende hongersnood nooit ver weg was.
Van Marx naar markt: vroeger was alles ideologie, nu is alles geld. Nergens neemt de verkoop van computers en auto´s zo snel toe als in China. Dankzij de markteconomie is de controle van de overheid op de samenleving verslapt. Van politieke hervormingen is echter nog geen sprake.
Het veranderingsproces verloopt verre van harmonisch. De vooruitgang gaat voorbij aan het platteland, waar het gros van de Chinezen woont. De arme boerenbevolking vormt een onuitputtelijk reservoir van goedkope arbeidskrachten. Robuuste economische groei blijft noodzakelijk om de oplopende spanningen te beteugelen.
Jan van der Putten studeerde klassieke letteren in Leiden en Parijs, waar hij tijdens de mei-revolutie van 1968 correspondent werd van het dagblad De Tijd. In de jaren zeventig en tachtig was hij in Latijns-Amerika correspondent voor Nederlandse en Belgische media; sinds 1975 is hij verbonden aan de Volkskrant. Van 1987 tot 1988 was Van der Putten correspondent in Italië, sindsdien werkt hij in China. Jan van der Putten is auteur van diverse boeken, waaronder Chinese tekens (2003).