Hans Krijt (1927) deserteert in 1948 uit het Nederlandse leger - hij wil per se niet deelnemen aan de politionele acties in het toenmalig Nederlands-Indië Via connecties in communistische kringen weet hij via Brussel en Parijs Praag te bereiken, niet beseffend dat hij in die stad meer dan een halve eeuw zal doorbrengen. Hij leert er vele schrijvers en kunstenaars kennen.(onder wie Havel en Hrabal) en trouwt met de latere hoogleraar en vertaalster Olga Krijtova (in 1969 winnares van de Martinus Nijhoff-prijs) In dit boek blikt Krijt terug op zijn linkse jeugd in Zaandam en op de bezettingsjaren. Maar vooral geeft hij een aangrijpende beschrijving van veertig jaar communisme, met inbegrip van de Praagse Lente en de val van de muur. Zijn memoires zijn een ode aan de kracht en eigenzinnigheid van die kunstenaars die zich ook onder de meest deprimerende omstandigheden wisten te handhaven