Leo Boudewijns verhaalt hier voornamelijk over de muziek en de musici, kortom de menselijke en artistieke kanten van het platenbedrijf.Techniek laat hem koud, commercie inmiddels ook. Zijn ontmoetingen met artiesten en andere bekende figuren onder wie Sir Neville Marriner, Aafje Heynis, Lord Menuhin, Hermann Prey, het gitaarduo Presti/Lagoya, Feike Asma, Ingrid Haebler, Pieter d'Hont, Pierre Jansen, Ann Pickford en Paul Muf, beschrijft hij met humor, warmte en bewondering. Zijn belevenissen zullen de lezer vrolijk stemmen, hem/haar vervullen met een gevoel van blijheid.
En passant laat hij zijn licht schijnen over muzikale ontdekkingen die hij deed, zoals de liederen van Liza Lehmann, de liedjes van Ivor Novello en Eric Coates, de twee stemmen van Eileen Farrell, het debuut van Leonard Bernstein, de eerste opname van Kathleen Ferrier. Hij geeft aan in welke gemoedstoestand men het beste naar historische opnamen kan luisteren en waarom er zijns inziens geen mooier muziekinstrument bestaat dan een Amsterdams draaiorgel. Het zijn interessante observaties van een groot muziekliefhebber, die zijn lezers gul laat delen in zijn ervaringen.
De geest van Maju is een heerlijke verzameling ontspannende muzikale verhalen, een mooie aanvulling op elke (klassieke) discotheek. Het boek is opgedragen aan Maju, een illusionist, goochelaar en kermisartiest, die aan het eind van de negentiende eeuw de fonograaf - Edisons gouden uitvinding - in Nederland introduceerde en hem liet horen op de Amsterdamse Botermarkt, thans het Rembrandtplein.
Leo Boudewijns is bekend van zijn medewerking aan verschillende muziektijdschriften en radioprogramma's. Hij is regelmatig te horen in het Radio 4-programma Diskotabel, dat hij een aantal seizoenen ook presenteerde.Verder was zijn stem te beluisteren in het door hem samengestelde programma Cedéjavu van Concertradio.
In het tijdschrift Aether- uitgave van het NAA Omroepmuseum - heeft hij een vaste rubriek; enkele van die columns verschijnen hierbij voor het eerst in boekvorm.