Een dunne duurzaamheid omvat zes cycli, die elk een in ruimte en tijd verschillend aspect van 'leven' belichten. Zo doet in De heiren van de keizer het terracottaleger van zich spreken en is In Onder de tijdschaal de mythe aan het woord. De cyclus Antidood vindt zijn aanleiding in de cesuur die op rauwe wijze wordt aangebracht in een jong leven. Plots kantelt liet perspectief, de weidsheid van het woord 'toekomst' wordt ingeperkt. Het is een hommage aan hem die dat leven blijft leven met de vitaliteit die rest en met acceptatie van de bizarre volledigheid ervan, dat is inclusief ziekte en verval.