Christine d'Haen, winnares van de Prijs der Nederlandse Letterkunde, schreef recentelijk over Patricia Lasoen: Patricia Lasoen heeft mij bekoord doordat ze juiste woorden, juiste beelden op de juiste plaats zette voor liet weergeven van verfijnde waarnemingen. De toon, is juist: niet te hoog, niet te laag, net zoveel als nodig. Kleine, bescheiden schetsen - Landschap met roze hoed; Home sweet home; Bij Philemion; Een ochtend op liet land; winter in het, dorp en zovele andere behoud ik in mijn hoofd en in mijn hart. Ze kan liet en ze doet het: het dagelijks leven door haar subtiele notities transformeren, door haar humor en lichte toets ineens de wereld anders, interessanter laten zien. Hoe bewonder ik dat, deze gave, deze gunst - iets wat -zij kan en niemand zoals zij.'

Gedichten over verlies, angst, ouder worden, man vrouw, de goede en slechte kanten van het leven. Terecht schreef Paul Snoek eens over haar: slechts dichters met talent maken school.