Er is geen Nederlandse autobiografie verschenen met zo veel verhalen over musici en concerten, over orkesten en dirigenten en met trefzekere schetsen van collega's als flarden van Theo Olof, die ook verslag uitbrengt van zijn internationale jurywerk. Het boek is in een verrassend beeldende stijl geschreven, hetgeen ook weer niet zo verrassend is van een man wiens daar sta je dan een bestseller werd. Zijn enorme kennis van de muziekliteratuur, die hij onder andere gebruikte in zijn boek het symfonieorkest, maakt flarden tot een ongekende muzikale bron. Daarnaast is het een ontroerend, soms onthutsend levensverhaal, waarin de humor niet ontbreekt.