Pep Guardiola had het al snel gezien. Toen de Barcelona-icoon de kleine Andrés Iniesta voor het eerst met een bal bezig zag op La Masía, de jeugdacademie van de club, fronste hij zijn donkere wenkbrauwen. ''Deze jongen speelt ons allemaal het pensioen in'', mompelde hij tegen zijn ploeggenoot Xavi.
Iniesta verruilde op zijn twaalfde Albacete Balompié uit de regio Castilië-La Mancha voor de opleiding van Barcelona. Het kleine, verlegen ventje worstelde met heimwee, maar bewees uiteindelijk dat in kleine, verlegen ventjes reuzen kunnen schuilen. Zes jaar later vierde Iniesta onder Louis van Gaal al zijn debuut in het eerste elftal van Barcelona. het was het begin van een grote carrière, die, de herinnering doet ons nog steeds pijn, tegen Oranje het absolute hoogtepunt beleefde. Het was Iniesta die de WK-finale van 2010 besliste met een goal in de verleging. Wat hem tot de meest geliefde Spaanse voetballer ooit heeft gemaakt. In elk Spaans stadion, dus ook dat van Real Madrid, gaat het publiek staan als hij zijn opwachting maakt. Ze zijn hem eeuwig dankbaar.
''Andrés Iniesta, de artiest'' vertelt het verhaal van zijn weg naar de top en ook die van Barcelona. El Blanquito is een geniale balkunstenaar die zelfs in onmogelijke situaties altijd de deur naar de uitgang weet te vinden, maar blinkt vooral uit door alles zo simpel mogelijk te houden. ''Aanbieden, aannemen en doorspelen. Aanbieden, aannemen en doorspelen'', zo vatte hij ooit samen wat het spel voetbal voor hem en Barcelona inhoudt. Het leverde het mooiste voetbal op aarde op.