Toen de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) in de zeventiende eeuw handelsposten stichtte in Azië was de kerstening van de plaatselijke bevolking geen hoofd-of zelfs maar nevendoel. Pas aan het begin van de negentiende eeuw begint men, vooral in het moederland, het gênant te vinden dat een christelijke mogendheid als Nederland geen pogingen onderneemt om zijn islamitische en heidense onderdanen in Azië te bekeren. Er ontstaan zendingsgenootschappen die geld bijeenbrengen om zendelingen naar de Oost te sturen. Later in de negentiende eeuw komt daar ook de rooms-katholieke missie bij. Deze bundel bevat verhalen, vooral egodocumenten, van zendelingen en missionarissen uit het latere Indonesië. Gekozen is voor tamelijk onbekende teksten uit de negentiende eeuw, die of moeilijk te vinden zijn of nooit eerde zijn uitgegeven. De lezer wordt zo direct geconfronteerd met de belevenissen van de zendelingen en missionarissen zelf, die, soms heet van de naald, dan weer na rijp beraad, hun ervar