De geschiedenis van de Helderse vestingwerken wordt door een oud-marineman in dit thans herdrukte eerste deel van de Bijdragen tot de Nederlandse Marinegeschiedenis
op overzichtelijke wijze beschreven.
Langs de Noordhollandse kust tot aan Texel werden al in de middeleeuwen vestingwerkjes aangelegd tegen aanvallen van zeerovers. Koning Lodewijk Napoleon gelastte de bouw van een onneembaar bastion op Hollands noordpunt. Napoleon zelf kwam naar Den Helder om de nodige strategische aanwijzingen te geven bij de bouw van de vestingwerken. Het grootste fort in de linie benoemde hij naar een van zijn gesneuvelde krijgsmakkers, generaal Lasalle.
Als het Franse bewind ten einde loopt handhaaft in fort Lasalle admiraal Ver Huell een ijzeren discipline: hij schiet vanaf het fort bommen over de hoofden van de Heidenaren naar het Nieuwediep om te zien of hij in het uiterste geval zijn aldaar afgemeerde vloot door het treffen van zijn kruitschepen kan vernietigen.
Na de Franse tijd wordt fort Lasalle omgedoopt in fort Erfprins (naar de zoon van koning Willem 1). Erfprins herbergt achtereenvolgens een rijke schakering aan bewoners: kustartillerie, vestingartillerie, infanterie, militaire politie, Duitse bezetters, Texelse verzetsstrijders, collaborateurs en zwarthandelaren. In de jaren vijftig wordt fort Erfprins marinekazerne. Thans herbergt het fort een concentratie van gespecialiseerde technische opleidingen van de Koninklijke Marine.