Als Dolfje wakker wordt, is het donker. De maan schijnt in zijn kamer. Het is een bijzondere nacht.

Zeven, denkt Dolfje. Eindelijk ben ik zeven jaar.

Dan schrikt hij zich rot. Hij ziet opeens overal haar. Zijn handen en voeten zijn poten geworden. En hij heeft een staart. Dan komt Timmy binnen.

"Ik wil dit niet," gromt Dolfje.

"Misschien gaat het vanzelf over," zegt Timmy.

"Ja jij hebt makkelijk praten," gromt Dolfje. "En als het niet overgaat? Wat dan?"

Paul van Loon schreef ook:
Weg met die krokodil! (Getipt door de Kinderjury 1994) en
Meester Kikker (Bekroond door de Kinderjury 1996)