Hechten en loyaal-zijn doen ouders en kinderen al eeuwen. Jeugdhulpverleners en jeugdbeschermers hebben dagelijks te maken met de begrippen hechting en loyaliteit. Het zijn twee verraderlijk ‘gewone’ woorden in het veld; iedereen weet of denkt te weten waar ze over gaan. Dat leidt gemakkelijk tot mis(ver)standen. De begrippen zijn niet hetzelfde en vullen elkaar ook niet altijd aan. Ze kunnen los staan van elkaar of zelfs haaks op elkaar. Tegelijk is de ideologische strijd tussen ‘hechters’ en ‘loyalisten’ verwarrend en zinloos.
Maar dagelijks wordt er over het lot van ouders en kinderen beslist uit naam van zowel ‘hechting’ als ‘loyaliteit’. Schijnbaar willekeurig wordt daarbij nu eens de ene, dan weer de andere theorie als rechtvaardiging gebruikt. Maar welke theorie hoort bij welke situatie? Wat te doen als de begrippen tot strijdige conclusies leiden? Wat betekenen de begrippen eigenlijk? Dit cahier bevat ervaringen en casuïstiek uit de praktijk, overstijgende reflecties over die praktijk, toegankelijke artikelen over de begrippen ‘hechting’ en ‘loyaliteit’ en hun ongelijkwaardige betekenis, en een multicultureel perspectief op het thema.
De auteurs zijn ouderbegeleiders, onderzoekers en opleiders.

In de reeks O&O-cahiers, brengt de Redactie van het Tijdschrift Ouderschap & Ouderbegeleiding publicaties en lezingen bijeen die de moeite waard zijn opnieuw onder de aandacht te brengen. Eerder gepubliceerde bijdragen worden steeds voorzien van een actuele inleiding en/of epiloog.