In de jaren tachtig en negentig zal tal van boeken verschenen waarin tamelijk onthutsende ideeën over gezondheid en ziekte worden gepresenteerd. Een deel van de auteurs daarvan (zoals James Redfield, Louise Hay en thorwald Dethlefsen) rekent zich tot de New Agebeweging, anderen (zoals Bernie Siegel) bevinden zich aan de periferie daarvan. In de bewuste boeken wordt stevige kritiek op de geneeskunde geleverd: die is te technische, reduceert de zieke mens tot een ziek lichaamsdeel en laat patiënten weinig invloed, beweren de auteurs.