In Van de zomer naar de werkelijkheid gaat Chris Keulemans op zoek naar wat er gebeurde na 1989, toen de Muur viel en de twee helften van Europa op elkaar botsten. Hij wandelt op een lieflijke zomeravond door Sarajevo en rust uit in een onttakeld speeltuintje in Azerbeidjan. En hij vraagt zich af: hoe is dat eigenlijk gegaan, als je daar moest vertrekken en op weg ging naar de andere kant, hiernaartoe? Nederland ziet hij intussen uitgroeien tot een modelgevangenis. Aan de stadsrand liggen goed omheinde kampen, waarin vreemdelingen worden opgesloten. Vreemdelingen met een lekke identiteit en een kapotgeschoten woordenschat. En toch is het van levensbelang, meent Keulemans, om met hen in gesprek te blijven. Van de zomer naar de werkelijkheid is een persoonlijk essay over afstand en betrokkenheid.