In de jaren '70 zorgde de Tweede Feministische Golf voor grote veranderingen in de Nederlandse maatschappij. Nederland verbeterde en de feministen zagen dat het goed was en ze zuchtten. Van tevredenheid. Voldaanheid. En van vermoeidheid. Want idealisme dag in dag uit in de praktijk brengen eist volharding, een tomeloze energie en uiteindeljk valium om nog te kunnen slapen.
Het resultaat: veel van wat eens verworven was, is weggezakt in de drassige grond van Nederland. Instellingen die het feministisch cultureel erfgoed bewaakten, worden opgeheven of in hun werk gehinderd. Vrouwen denken dat ze zelf de parttime baan kiezen vanwege de kinderen, dat ze uit eigen overtuiging een hoofddoek dragen, dat een string normaal ondergoed is en dat elke vrouw geëmancipeerd is. Ze vinden allemaal dat het woord feminisme stinkt.
Het is tijd om te zeggen wat er met vrouwen aan het gebeuren is, wat ze zelf hebben toegelaten en wat er moet gebeuren. Het is tijd voor een Derde Feministische Golf.